E marchou así, sen avisar... así como quen non quere a cousa... así como era el... discreto, sinxelo,...
A súa é una grande perda para todos nós!!! Sempre o lembraremos como una persoa optimista e que sempre procuraba dar o seu mellor!!!
El era un amigo para cada un de nós... Sempre sabía a palabra certa para nos dicir... E que sorriso o seu cando chegaba e así, como quen non quere a cousa, enchíanos dos bos e ricos produtos da súa horta!!!!
Pero o mellor del sempre será ese ánimo que el tiña e que nos contaxiaba tanto nos ensaios, coma nas actuacións e nos outros momentos dos que el disfrutaba ao grande: Aqueles momentos pasados cantando e trouleando nos furanchos!!! Alí irradiaba felicidade e todos nós con el!!!
Que a terra che sexa leve!
Ningún comentario:
Publicar un comentario