E, de certo, que foi unha sentida homenaxe acompañados por un público entusiasta que encheu o Centro e que nos animou en todo momento.
Despois das emotivas palabras do noso Director todos os que alí estabamos sentimos bágoas nos ollos. Pero sacamos o noso mellor e alá seguimos coa actuación botando ao ar aquelas cantigas que el, Manolo, tantas veces cantou.
E tamén algunha que outra noviña do trinque.
Momento tamén de arrepiar cando as netas de Manolo e do noso compañeiro Ramón uníronse a nós sobre o escenario para continuar a tradición.
Por iso, por todo o alí vivido: MOITAS GRAZAS A TODOS, AMIGOS E SIMPATIZANTES QUE ALÍ ESTIVESTES A ACOMPAÑARNOS E SENTIRNOS!!
Levaremos por sempre no recordo este día tan sentido.
MANOLO SEMPRE NA NOSA LEMBRANZA!